Ο πύργος της Πίζας,ντοκυμαντέρ

Πρόκειται για ένα πύργο, κατασκευασμένο από ένα υλικό τόσο μαλακό όσο ένα αφρώδες ελαστικό, του οποίου η κλίση αυξάνεται αργά και αδυσώπητα, σε τέτοιο σημείο έτσι ώστε να είναι έτοιμος να καταρρεύσει οποιαδήποτε στιγμή. Εξάλλου, η λιθοδομή που συνθέτει τον πύργο είναι τόσο εύθραυστη με αποτέλεσμα η ένταση που δημιουργείται από την συνεχώς αυξανόμενη κλίση να θέτει σε κίνδυνο την κατασκευή. Η ταραχή που δημιουργήθηκε από την ενίσχυση των θεμελίων της εξέχουσας πλευράς μπορεί να προκαλέσει την ανατροπή του πύργου, ενώ οι έλξεις που δημιουργούνται μέσω των καλωδίων μπορούν να θέσουν σε εξέλιξη την κατάρρευση της λιθοδομής. Τα παραπάνω δίνουν μία ακριβή εικόνα της κρίσιμης κατάστασης του επικλινούς πύργου της Pisa, του οποίου η σταθερότητα παρουσιάζει την υπέρτατη πρόκληση στον τομέα του πολιτικού μηχανικού.

Ο πύργος έχει ύψος 58.4 m και έχει 8 επίπεδα, ζυγίζει 14.500 μετρικούς τόννους και η λιθοδομή των θεμελίων έχει διάμετρο 19.6 m, με μέγιστο βάθος 5.5 m κάτω από τη στάθμη του εδάφους. Τα θεμέλια κλίνουν προς το νότο κατά 5.5 μοίρες από την οριζόντιο και ως συνέπεια αυτού, ο έβδομος όροφος εξέχει 4.5 m από τον πρώτο.

Το 1990, μετά την κατάρευση ενός καμπαναριού στην Pavia, μία επιτροπή υπό τις οδηγίες του καθηγητή Michele Jamiolkowski, οργανώθηκε απο τον πρωθυπουργό της Ιταλίας, με σκοπό να παρθούν μέτρα για την σταθεροποίηση του πύργου. Οι διεθνώς αποδεκτές συνθήκες για την διατήρηση των πολύτιμων ιστορικών μνημείων απαιτούν, την διαφύλαξη του ουσιαστικού τους χαρακτήρα, με την ταυτόχρονη διατήρηση της ιστορίας αλλά και της ιδιαιτεροτητάς τους.
Προτάθηκε μία λύση η οποία θα είχε ως αποτέλεσμα την μείωση της κλίσης, αυτό βέβαια δεν θα ήταν ορατό αλλά θα μείωνε την ένταση που δημιουργήθηκε στην λιθοδομή και θα σταθεροποιούσε τα θεμέλια. Μετά από χρόνια μελέτης, ανάλυσης και δοκιμών μία μέθοδος γνωστή ως απόσπαση χώματος, υιοθετήθηκε. Αυτό συμπεριλαμβάνει την ενεργοποίηση ενός αριθμού εκσκαφών γης, και τοποθέτηση σωλήνων, γειτονικά και ακριβώς κάτω από τη βόρεια πλευρά των θεμελίων. Ξεκινώντας τον Φεβρουάριο του 1999, σε μία αρκετά έντονη ατμόσφαιρα, με μεγάλη προσοχή και μελετημένες κινήσεις, μικρές ποσότητες χώματος αφαιρέθηκαν από το πρώτο επίπεδο του υπεδάφους. Εξαιτίας της μαλακότητας του εδάφους το αυλάκι που σχηματίστηκε από κάθε εκσκαφή έκλεισε, προκαλώντας μικρή κατάπτωση και μετατόπιση στο βόρειο τμήμα του πύργου.
Οι εργασίες τελείωσαν μετά από δυόμιση χρόνια και η κλίση του πύργου μειώθηκε κατά μισή μοίρα. Αυτός ο ενδιαφέρων και αινιγματικός πύργος σταθεροποιήθηκε με την χρήση μίας μεθόδου η οποία σέβεται και διατηρεί τον χαρακτήρα του μνημείου αλλά και την απίθανη επιδρασή του με το υπέδαφος.

Ύψος από τα θεμέλια: 58,4m

Διάμετρος θεμελίων: 19,6m
Βάρος πύργου: 14.500tn
Έναρξη εργασιών στα θεμέλια: 9/10/1173
Διακοπή εργασιών στο 4ο επίπεδο: 1178
Κατασκευή ως το 7ο επίπεδο: 1272 - 1278
Ολοκλήρωση κατασκευής του καμπαναριού: 1470
Εκσκαφή γύρω από τη βάση του πύργου: 1838
Κλίση του πύργου στο Νότο: 5,5°
Βάθος θεμελίωσης: 3m

Πηγή: http://diocles.civil.duth.gr/links/home/museum/construc/pisa/pisa.html