Μας δουλεύουν με τις εργοστασιακές καταναλώσεις ...

Αγοράζεις ένα καινούριο αυτοκίνητο, που υποτίθεται, ότι τσιγκουνεύεται τη βενζίνη ή το ντίζελ σαν Σκωτσέζος και τελικά ανακαλύπτεις, ότι στην πράξη απαιτεί αρκετά περισσότερα καύσιμα. Μάλιστα το αυτοκίνητο δείχνει τα καταναλωτικά του ένστικτα, ακόμη και αν ο οδηγός επιλέγει ένα συγκρατημένο στυλ στο τιμόνι.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο, το οποίο χειροτερεύει συνεχώς την τελευταία δεκαετία. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό για Καθαρές Μεταφορές ICCT, πριν δέκα χρόνια κατανάλωναν τα αυτοκίνητά μας κατά μέσο όρο 10% περισσότερα καύσιμα από τις τιμές των εργοστασιακών μετρήσεων. Σήμερα έχει αυξηθεί η απόκλιση στο 25%!

Ο ICCT ανέλυσε τα δεδομένα πάνω από 500.000 αυτοκινήτων στην Ευρώπη και κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η ψαλίδα μεταξύ των εργοστασιακών μετρήσεων και των πραγματικών τιμών κατανάλωσης καυσίμου μεγαλώνει συνεχώς τα τελευταία χρόνια.

Η έρευνα βασίζεται στα στοιχεία δύο ιστότοπων από τη Γερμανία (www.spritmonitor.de) και από την Αγγλία (honestjohn.co.uk), όπου ανακοινώνουν χιλιάδες αυτοκινητιστές την κατανάλωση των Ι.Χ. τους. Έγινε επίσης χρήση στοιχείων από τεστ της γερμανικής λέσχης αυτοκινήτου ADAC και της ελβετικής TCS, από την τράπεζα δεδομένων των εταιρειών λίζινγκ LeasePlan (Γερμανία) και Travelcard (Ολλανδία) και από τις οργανώσεις προστασίας των καταναλωτών WhatCar στη Μεγάλη Βρετανία και QueChoisir στη Γαλλία.

Οι λόγοι της συνεχώς μεγαλύτερης απόκλισης είναι σύμφωνα με τον ICCT πολλοί. Το βασικό πρόβλημα εστιάζεται πάντως στη διαδικασία με βάση την οποία προκύπτουν οι τιμές των εργοστασιακών μετρήσεων κατανάλωσης. Η συγκεκριμένη διαδικασία διευκολύνει την εφαρμογή διαφόρων τρικ από τους αυτοκινητοκατασκευαστές, ενώ δεν ανταποκρίνεται σε πραγματικές συνθήκες οδήγησης.

Από τα πιο συνηθισμένα τρικ είναι η χρήση ελαστικών χαμηλής αντίστασης κύλισης και ειδικών λιπαντικών λαδιών, ενώ συχνά καλύπτονται με αυτοκόλλητες ταινίες τα κενά ανάμεσα στα καπό και στις πόρτες για καλύτερη αεροδυναμική. Με τα συγκεκριμένα τρικ επιτυγχάνεται μία μείωση της κατανάλωσης, ενώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι δεν είναι παράνομα!

Ακόμη όμως και χρήσιμες τεχνολογίες για την εξοικονόμηση καυσίμου, όπως το σύστημα Start and Stop, μπορούν να συμβάλλουν στη δημιουργία παραπλανητικών τιμών κατανάλωσης. Αιτία είναι τα μεγάλα διαστήματα απενεργοποίησης του κινητήρα, που προβλέπονται στον επίσημο τρόπο μέτρησης και έχουν ως αποτέλεσμα μειωμένη κατανάλωση. Στην πράξη όμως πραγματοποιεί ένας μέσος  οδηγός πολύ λιγότερα διαλείμματα με το αυτοκίνητό του κατά τη διαδρομή του.

Μεγάλοι χαμένοι από τις πλασματικές μετρήσεις κατανάλωσης βγαίνουν σίγουρα οι ίδιοι οι καταναλωτές, αλλά και το κράτος. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες διαμορφώνονται τα τέλη κυκλοφορίας των Ι.Χ. ανάλογα  με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ανά χιλιόμετρο διαδρομής, οι οποίες εξαρτώνται άμεσα από την κατανάλωση καυσίμου. Έτσι χάνουν τα κράτη πολλά χρήματα εξαιτίας των εργοστασιακών τιμών εκπομπών CO2, που είναι αισθητά χαμηλότερες από τις πραγματικές.

Βελτίωση υπόσχεται ο νέος τρόπος μέτρησης της κατανάλωσης WLTP από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων Harmonized Light Vehicles Test Procedures, όπως διαμορφώθηκε μέσα από τη συνεργασία ειδικών από όλες τις ηπείρους με εκπροσώπους των αυτοκινητοβιομηχανιών.

Ο νέος τρόπος μέτρησης της κατανάλωσης θα περιλαμβάνει πλέον μία απότομη επιτάχυνση, υψηλότερες ταχύτητες και λιγότερα και συντομότερα διαστήματα απενεργοποίησης του κινητήρα. Θα χρειαστεί πάντως λίγη υπομονή, καθώς η διαδικασία μέτρησης σύμφωνα με το WLTP υπολογίζεται ότι θα έχει ολοκληρωθεί το 2014 και ότι θα γίνει υποχρεωτική για όλη την ΕΕ έως το 2017.

Πηγή : http://www.gazzetta.gr/auto-moto/article/513987/mas-doyleyoyn-me-tis-ergostasiakes-katanaloseis

Read More

Επιστολή- κατάθεση ψυχής απο τον Ηλία Μαμαλάκη

Μια επιστολή- κατάθεση ψυχής, έγραψε ο Ηλίας Μαμαλάκης στην προσωπική του σελίδα στο Facebook. Ο δημοφιλής τηλεοπτικός μάγειρας δε φοβάται να πει αλήθειες.
Το παρακάτω γράμμα ξεδιπλώνει την προσωπικότητά του η οποία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την τηλεοπτική του παρουσία.
Διαβάστε την επιστολή του:
«Καμιά φορά νομίζω ότι ζω από λάθος. Νιώθω μια απέραντη κούραση που μαζεύεται στη βάση του μυαλού μου και στις ωμοπλάτες μου. Ίσως να έχω βουλωμένες καρωτίδες. Λίγο πιο ήρεμος σκέπτομαι ότι, μάλλον, με κούρασε το πολύ κυνήγι. Σε όλη μου τη ζωή ...κάτι κυνηγούσα, μια φρουτόκρεμα, μια αγκαλιά, μια μικρή αναγνώριση, μια γυναίκα, την τύχη, ένα πτυχίο, μια εξασφάλιση, το αναπάντεχο, το αδύνατο, ένα γλυκοφάγωτο καρότο που έτρεχε μπροστά μου με την ίδια ταχύτητα με μένα και που είναι της ράτσας «ΕΥΤΥΧΙΑ».

Αδύνατον να την πιάσει κανείς. Ζητάω κάτι, το αποκτώ και αυτόματα θέλω κάτι άλλο. Στιγμιαία υπόθεση η ευτυχία. «Στιγμή» την είπα πριν χρόνια σαν γύριζα στις κουζίνες και στα μονοπάτια του χρόνου.

Δεν γίνεται, όμως, να στρογγυλοκαθίσεις και να περιμένεις το απρόσμενο, το αναπάντεχο ή, ακόμα χειρότερα, το τέλος.

Μελαγχολώ θανάσιμα σε στιγμές που μάλλον θα έπρεπε να χαίρομαι. Όπως τώρα που έχω μπροστά μου ένα ηλιόλουστο πάρκο, χαμογελαστές σερβιτόρες φίλες μου θα έλεγα, δυο πιάτα νόστιμο φαγητό. Αλλά, κυρίως, έχω ευρώπουλα να πληρώσω τον λογαριασμό και το ταξί της επιστροφής...

Νυστάζω.
Πριν δυο-τρεις μήνες ένιωσα μεγάλη χαρά όταν έσπασε η αντίστασή μου στο facebook και έφτιαξα και εγώ μια καταραμένη σελίδα. Αλλά μου πέρασε και αυτή η χαρά. Είδα την ωμή πραγματικότητα της κοινωνίας μας. Δεν είναι τυχαίο που οι ανακοινώσεις μπαίνουν πάνω σε έναν τοίχο. Όλοι σκοντάφτουν επάνω του. Όταν μαθαίνουν ότι είναι τοίχος, μαθαίνουν και να τον αποφεύγουν.

Τέτοιο ατομικό παιχνίδι και εσωστρέφεια δεν έχω ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου. Όλοι γράφουν πράγματα για να δείξουν πόσο σπουδαίοι είναι. Σπάνια τα διαβάζει κάποιος. Όλοι θέλουν να βγάζουν τις δικές τους ανακοινώσεις για να τις διαβάζουν οι άλλοι. Σπάνια υπάρχει ένα τρέμουλο ομαδικό για κάτι που αφορά την κοινωνία.

- Εγώ είμαι πολύ όμορφος
- Εγώ έγραψα το καλύτερο βιβλίο
- Εγώ μαγείρεψα τα καλύτερα φασολάκια
- Εγώ ήπια το καλύτερο ουίσκι
- Εγώ πήγα στο ακριβό εστιατόριο
Και, τέλος, όλοι μαζί πάμε στο διάολο.
Τα like από υποχρέωση δίνουν κανένα πότε-πότε, για να πάρουν και αυτοί με τη σειρά τους.

Δίνω-παίρνω, είναι και αυτό ένα κοινωνικό μάθημα. Σκεπτόμουνα να κάνω ένα πείραμα. Να ανεβάσω στον τοίχο, τον μαντρότοιχό μου, μια μικρή ανακοίνωση.

«Αύριο το απόγευμα στις 17.00 αυτοκτονώ», και δίπλα -συμβολικά- μια κρεμάλα. Κανένας δεν θα ανησυχήσει. Έτσι, λοιπόν, μου ήρθε να σβήσω τη σελίδα μου μια και καλή από το FB.

Ντρέπομαι, όμως, τους λίγους, πραγματικούς φίλους μου, που έγιναν και virtual μέσα στο FB. Ακόμα το σκέπτομαι. Θα δω τι θα κάνω.
Πάντως, μην εκπλαγείτε και, κυρίως, μη με ψάξετε γιατί δεν υπάρχω ως «Ηλίας Μαμαλάκης», αλλά σαν «Άγγελος του θανάτου».

Με κούρασαν οι ψευτοφιλίες, με κούρασαν οι προβολές ταλέντων, οι ομορφιές, οι φιγούρες και οι πιρουέτες. Θέλω απλότητα, νόστιμες μπουκιές, πληθωρικά κρασιά, παγωμένα μπυρόνια, ανέμελες παρέες και κρυφό λογαριασμό στην τράπεζα να μπαινοβγαίνω χωρίς να με βλέπει κανείς. Και να είναι βαρβάτος ο λογαριασμός, 2-3 μιλιούνια, όχι φραγκοδίφραγκα, πενηνταράκια.

Ζητάω πολλά;

Απλώς γουστάρω την ελεύθερη, πλούσια και χαρούμενη ζωή».
Πηγή : http://www.hellas-now.com/2013/06/h-1700.html

Read More

Η συγκλονιστική ιστορία του μικρού που μάζευε λεφτά για να ....

Η συγκλονιστική ιστορία του μικρού που μάζευε λεφτά για να πραγματοποίησει τον έναν και μοναδικό ...στόχο ζωής!


Σε ένα σκονισμένο διαμέρισμα, σε μια πυκνοκατοικημένη γειτονιά στην ινδική πόλη της Καμπούρ, ένας νεαρός βγάζει από μια σακούλα για ψώνια ένα ανοιχτοκίτρινο φόρεμα και το δείχνει στη μητέρα του.

«Σου αρέσει;» τη ρωτά. «Ναι» απαντά εκείνη.

Θα ήταν μια τυπική σκηνή, αν ο νεαρός, ο Kanhaiya, δεν περίμενε τόσο καιρό να δώσει ένα δώρο στη μητέρα του. Πριν από 19 χρόνια, η μητέρα του, Vijai Kumari, καταδικάστηκε για φόνο – άδικα, όπως αυτή ισχυρίζεται. Θα μπορούσε να αφεθεί ελεύθερη με εγγύηση, αλλά δεν είχε τις απαιτούμενες 10.000 ρουπίες (περίπου 140 ευρώ). Ο άντρας της την εγκατέλειψε και κανείς δε βρέθηκε να τη βοηθήσει.

«Νόμιζα πως θα πέθαινα στη φυλακή» λέει. «Εκεί μου είπαν πως κανείς δε βγαίνει ζωντανός». Ήταν ήδη έγκυος όταν φυλακίστηκε. Τέσσερις μήνες αργότερα, ο Kanhaiya γεννήθηκε. «Τον έστειλα αλλού όταν μεγάλωσε λίγο. Ήταν δύσκολο για μένα αλλά ήμουν αποφασισμένη. Η φυλακή δεν είναι μέρος για ένα μικρό παιδί» λέει.

Κι έμεινε όλα αυτά τα χρόνια στη φυλακή και ξεχάστηκε. Το μόνο που την κρατούσε ήταν μια φωτογραφία διαβατηρίου του γιου της και οι επισκέψεις του κάθε τρεις μήνες.

Ο ίδιος ο Kanhaiya πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών του χρόνων σε διάφορα σπίτια και ποτέ δεν ξέχασε τη μητέρα του. «Τη σκεφτόμουν και έκλαιγα» λέει, μιλώντας απαλά. «Ήταν ολομόναχη στη φυλακή. Κανείς άλλος δεν την επισκεπτόταν. Ο πατέρας μου της γύρισε την πλάτη».

Με το που έγινε 18 ετών, ο Kanhaiya εκπαιδεύτηκε για να εργαστεί σε ένα υφαντουργείο. Αμέσως ξεκίνησε να βάζει χρήματα στην άκρη για να αποφυλακίσει τη μητέρα του. Εν τέλει, προσέλαβε ένα δικηγόρο, ο οποίος ανέλαβε την υπόθεσή του και στις αρχές του Μαΐου η μητέρα του ήταν ελεύθερη.

Οι δικαστές εξέφρασαν την έκπληξή τους για την κατάστασή της και για την ανάλγητη και αδιάφορη συμπεριφορά των αρχών. Πρόσφατα διέταξαν μια επανεξέταση των φυλακών στην πολιτεία Uttar Pradesh για να εξακριβωθεί αν υπάρχουν παρόμοιες περιπτώσεις.

Δυστυχώς, υπάρχουν.

Υπολογίζεται πως οι φυλακισμένοι στην Ινδία φτάνουν τους 300.000, με το 70% να μην έχει δικαστεί ακόμα. Και οι περισσότεροι έχουν περάσει μεγάλο διάστημα υπό κράτηση. Αυτό αντικατοπτρίζει το βραδυκίνητο Ινδικό νομικό σύστημα, όπου μια δίκη χρειάζεται χρόνια ολόκληρα για να ολοκληρωθεί (πάσα ομοιότητα τυχαία).

Προς το παρόν όμως, ο γιος και η μητέρα επανενώθηκαν και αγωνιούν για το μέλλον τους. «Το μόνο που με νοιάζει είναι σταθεροποιηθεί η ζωή του γιου μου» λέει η Vijai Kumari με βουρκωμένα μάτια. «Είναι το μόνο που μου ‘χει απομείνει στον κόσμο»

Ο Kanhaiya και η μητέρα του σχεδιάζουν να πλησιάσουν τον αποξενωμένο πατέρα του και να διεκδικήσουν το νόμιμο ποσοστό τους της οικογενειακής ιδιοκτησίας. Σήμερα όμως, κοιτούν το παρόν και προσπαθούν να αναπληρώσουν όλο το χρόνο που έχασαν.


Δείτε το ρεπορτάζ του BBC 

Read More

Τι μπορεί να σκαρφιστεί μια γυναίκα ....

Το γύρο του Διαδικτύου μέσω του Facebook κάνει η φωτογραφία με το σημείωμα που άφησε μια νεαρή γυναίκα στο παμπρίζ του αυτοκινήτου της με παραλήπτη οποιονδήποτε αστυνομικό περνούσε από το σημείο και θα την έγραφε δεδομένου ότι δεν είχε τοποθετήσει κάρτα στάθμευσης.


Η κοπέλα εκτός από το σημείωμα άφησε και το ποσό των 60 λεπτών (όσο προφανώς κάνει η κάρτα στάθμευσης στη συγκεκριμένη πόλη όπου άφησε για λίγο το αμάξι της) σημειώνοντάς του ότι όσο και αν έψαξε στα περίπτερα της περιοχής κάρτα στάθμευσης δεν βρήκε.

Το πιο αστείο της υπόθεσης, είναι ότι στην προσπάθειά της να περιορίσει ακόμη περισσότερο τις πιθανότητες να φάει την κλήση, με μια δόση χιούμορ στο τέλος του σημειώματος αναγράφει και την ηλεκτρονική διεύθυνση του προφίλ της στο Facebook γράφοντάς του πως αν είναι κάτω από...40 να την προσθέσει στη λίστα με τους φίλους του!

Πηγή : newsbomb.gr 

Read More

Δεν υπάρχει ο τύπος ...Δείτε τι κάνει ...

Δείτε το βίντεο  

Δείτε και κάποιους άλλους εξίσου καλούς ...

                                  

                                           Marioneta Vienesa

Lucille by Sceleton

             Pinocchio Marionette dancing like Michael Jackson

Read More

Σαν Σήμερα 7 Ιουνίου τον 20ο Αιώνα

Βίντεο απο την καταπληκτική εκπομπή ''Σαν σήμερα,τον 20ο αιώνα''της ΝΕΤ 

Read More

Σαν σήμερα: 6 Ιουνίου

Βίντεο απο την καταπληκτική εκπομπή ''Σαν σήμερα,τον 20ο αιώνα''της ΝΕΤ 

Read More

Ξεθεμελιώνουν νεκροταφείο επειδή είναι φτιαγμένο πάνω σε κοιτάσματα χρυσού !!!!!!

Παγώνεις μπροστά στη διαπίστωση του αμοραλισμού μπορεί να προκαλέσει στον άνθρωπο η μυρωδιά του χρήματος. Η καταπάτηση κάθε αξίας στο βωμό του κέρδους. Αν τα ολοένα και περισσότερα ενεχυροδανειστήρια της Αθήνας και της επαρχίας σας αφήνουν τη γεύση της εκμετάλλευσης του πόνου, τι να πουν στην Ρουμανία;
Εκεί όπου η όπου η εταιρεία χρυσού της Ρόσια Μοντάνα - προάστιο της Τρανσιλβανίας - προχωρά σε εκσκαφές πτωμάτων που την εμποδίζουν να εξορύξει τα πλούσια κοιτάσματα χρυσού που υπάρχουν στην περιοχή.
Η νοσηρή και παράνομη αυτή επιχείρηση ξεκίνησε το 2004. Οταν η RMGC ανακάλυψε πως κάτω από το τοπικό νεκροταφείο εκτός από οστά κρυβόταν χρυσός. Κυριολεκτικά. Εκτοτε ξεκίνησε μια μακάβρια επιχείρηση εκταφής των πτωμάτων. Η RMGC ουσιαστικά αγοράζει τα πτώματα από τις οικογένειες τους, τα ξεθάβει και τα μεταφέρει σε άλλα νεκροταφεία της χώρας λέγοντας πως βοηθά τους πολίτες. Με το αζημίωτο, βέβαια.
Η εταιρεία αναλαμβάνει τα έξοδα εκταφής, μεταφοράς, προσφέρει έναν ακόμα τάφο δωρεάν για να δελεάσει ηλικιωμένους «πελάτες» που δεν έχουν χρήματα να καλύψουν τα έξοδα της δικής τους (μελλοντικής) κηδείας, ενώ δίνει και ένα ποσό κάτω από το τραπέζι. Περίπου 3.000 ευρώ. Βασικοί στόχοι της RMGC είναι κάτοικοι που έχουν μετακομίσει από την Ρόσια Μοντάνα, οπότε πείθονται πιο εύκολα να συναινέσουν στην εκταφή με τη δικαιολογία να φέρουν και πάλι κοντά τους τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Η είδηση έχει κυκλοφορήσει στη Ρουμανία και είναι αρκετοί εκείνοι που σπεύδουν να επικοινωνήσουν με την RMGC προκειμένου να πουλήσουν τα σώματα των νεκρών συγγενών τους και να εισπράξουν τα χρήματα. «Οι παπούδες μου ξέθαψαν τους θείους μου χωρίς να μου πουν απολύτως τίποτα επειδή, λέει είμαι ευαίσθητος και χωρίς να τους ρωτήσω διευκρίνισαν να μην ανησυχώ γιατί δεν πήραν χρήματα», λέει ο Σορίν Τζούρκα.
«Υπήρξε οικογένεια που ξέθαψε δέκα πτώματα σε μια μέρα», προσθέτει ο Ντορέλ, υπάλληλος του νεκροταφείου και συμπληρώνει: «Τα χρήματα, φίλε μου, σε κάνουν άπληστο. Κανείς δεν παραδέχεται ότι παίρνει χρήματα, αλλά όλοι το κάνουν. Εγώ δεν θα μετακινούσα τους γονείς μου όσα και αν μου έδιναν».
Η οικογένεια του Αλεχάντρου Τοντέρας πρώην διευθυντή του κρατικού ορυχείου χρυσού, δεν συμμερίζεται αυτήν την άποψη. Η εκταφή του Τοντέρας στοιχειώνει ακόμα και σήμερα την Ρόσια Μοντάνα. «Ο ανιψιός του με κάλεσε στις τρεις τα ξημερώματα για να είμαι κοντά του και να προσέχουμε τους εργάτες προκειμένου να κλέψουν τίποτα», θυμάται ο Ντορέλ και συνεχίζει: «Εκείνος ήταν ήδη εκεί με ένα κασόνι μπύρες. Πίναμε και οι εργάτες έσκαβαν. Οταν έφτασαν στο φέρετρο άνοιξαν μια τρύπα, αλλά ήταν αρκετά στενή και μόλις προσπάθησαν να βγάλουν το πτώμα, το κεφάλι σφήνωσε και ο νεκρός αποκεφαλίστηκε. Χρειάστηκε να το βγάλουν μετά με γάντζο. Είχαν περάσει πέντε χρόνια από το θάνατό του, αλλά το σώμα του δεν είχε αποσυντεθεί».
Η συγκεκριμένη, αλλά και σχεδόν όλες οι εκταφές είναι παράνομες, αφού η νομοθεσία της Ρουμανίας αναφέρει ρητά πως πρέπει να περάσουν επτά χρόνια από την ταφή πριν μπορέσει ο οποιοσδήποτε να πειράξει το μνήμα.
Εκκλησία, δήμος και το συνεργείο εκσκαφής που έχει αναλάβει την εργολαβία κάνουν πως δεν γνωρίζουν τίποτα για το θέμα. Ολοι έχουν ακούσει κάτι, μα κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη ούτε υπάρχει επίσημο αρχείο με το πόσες εκταφές έχουν γίνει τα τελευταία εννιά χρόνια. Η εκκλησία λέει πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα, η δημοτική αρχή κάνει τα στραβά μάτια και οι ντόπιοι έχουν πια συνηθίσει το φαινόμενο και το αντιμετωπίζουν ως κάτι φυσιολογικό. Απαντες στρέφουν το κεφάλι της προς την κατεύθυνση της RMGC, η οποία εννοείται πως σφυρίζει αδιάφορα και κάνει τη δουλειά της.
Η μακάβρια επιχείρηση ξεκίνησε προκειμένου να αποκτήσει η επιχείρηση καλύτερη πρόσβαση στα ορυχεία χρυσού της περιοχής και να μεγιστοποιήσει το κέρδος της αδιαφορώντας για τις κοινωνικές προεκτάσεις του θέματος.
Πηγή: iefimerida

Read More

Σημαντικό !!! Όλοι θα πρέπει να το ξέρουν ...

Η διαφορά μεταξύ http:    Παράδειγμα: http://www.nbg.gr/wps/portal/el/Home      και    https:  Παράδειγμα:  https://ibank.nbg.gr/wps/portal/LoginPageMap?lang=el
Και οι δύο διευθύνσεις αφορούν την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, που εδώ χρησιμοποιώ απλά ως παράδειγμα. Ποια όμως είναι η διαφορά μεταξύ του http και https;
Η διαφορά τους όπως διαπιστώνετε εύκολα είναι ένα     «s»   Αυτό το γραμματάκι όμως είναι όλα τα λεφτά.  Αυτό το «s» σημαίνει SECURE (ΑΣΦΑΛΕΙΑ – ΣΙΓΟΥΡΙΑ).

Συνήθως όταν  επισκέπτεστε ένα site  ( ιστοσελίδα), αν  κοιτάξετε τη διεύθυνση στο πρόγραμμα περιήγησης που χρησιμοποιείτε  (INTERNET EXPLORER , MOZZILA,  CHROME κ.λ.π) ,  κατά 90%  η διεύθυνση  της ιστοσελίδας που κοιτάτε   ξεκινάει  με    http:// ………………….
Αυτό σημαίνει ότι επικοινωνείτε εκείνη τη στιγμή με το συγκεκριμένο site σε μία «ακάλυπτη γλώσσα» .  Με άλλα λόγια, είναι δυνατόν κάποιος να «κρυφακούσει» τη συζήτηση του υπολογιστή σας με την ιστοσελίδα. Αν π.χ. συμπληρώσετε μια φόρμα στην ιστοσελίδα αυτή , κάποιος μπορεί να δει και να εκμεταλλευτεί εν αγνοία σας, τις πληροφορίες που στέλνετε σε αυτήν την τοποθεσία.

Γι 'αυτό ποτέ δεν θα καταχωρείτε τα στοιχεία σας και ιδιαίτερα αριθμούς πιστωτικών καρτών ή τραπεζικών λογαριασμών σε μια ιστοσελίδα που ξεκινάει με  http://...........

Τέτοιες καταχωρήσεις μπορείτε να κάνετε ΜΟΝΟ εάν η ιστοσελίδα με την οποία συνομιλείτε αρχίζει με https:// πράγμα που σημαίνει  ότι ο υπολογιστής σας «συνομιλεί» με την ιστοσελίδα αυτή, με έναν ασφαλή κώδικα που κανείς δεν μπορεί να παρακολουθήσει.

Αν μια ιστοσελίδα,  σας ζητήσει ποτέ να εισάγετε τα στοιχεία της πιστωτικής σας κάρτας για παράδειγμα, θα πρέπει αυτόματα να κοιτάξετε  αν η διεύθυνση αρχίζει με https://.
Σε αντίθετη περίπτωση  δεν πρέπει ποτέ να εισάγετε ευαίσθητες πληροφορίες .... όπως ο αριθμός της πιστωτικής σας κάρτας,

Read More

Συγκλονιστική ομιλία του Charlie-Chaplin

O Charlie Chaplin στην ταινία "Ο μεγάλος Δικτάτωρ" γυρισμένη το 1940,
είναι η πρώτη ομιλούσα ταινία του Σαρλώ. Πεισματικά αρνιόταν, για μιάμιση περίπου δεκαετία, να ακολουθήσει την τεχνολογική εξέλιξη που επέτρεπε την ομιλία στον κινηματογράφο. Όταν τελικά ενέδωσε, το έκανε γιατί είχε πραγματικά κάτι να πει, συγκλονίζοντας όλο τον κόσμο τότε, αλλά και τις μετέπειτα γενιές που θα ερχόταν σε επαφή με το φιλμ.
Φυσικά το φιλμ απαγορεύτηκε στην Γερμανία και στις συμμαχικές της χώρες!
Η ταινία είναι το διαχρονικότερο μανιφέστο ανθρωπισμού που έγινε ποτέ!
Ο "Μεγάλος Δικτάτορας" είναι μια ταινία που σατιρίζει τα σατανικά σχέδια του Χίτλερ. Με τον Chaplin σε διπλό ρόλο, σαν δικτάτορας και σαν Εβραίος κουρέας που μοιάζει με τον πρώτο, το φιλμ παρουσιάζει τα μονοπάτια της ζωής των δύο πρωταγωνιστών έως ότου αυτά διασταυρώνονται και ο ένας παίρνει την θέση του άλλου.
Λίγο πριν τον συγκλονιστικό και διαχρονικό του λόγο, ο αλητάκος κάθεται μαζί με τον φίλο του, και ομοϊδεάτη, αξιωματικό Σουλτζ. Προκειμένου να μην αποκαλυφθεί ότι ο κουρέας έχει πάρει την θέση του δικτάτορα, ο Σουλτζ παρακινεί τον αλητάκο να μιλήσει.
-You must speak.
-I can't!
-You must! It's our only hope.

Πέρα από το νόημα που του αποδίδεται λόγω του σεναρίου, αυτή η στιχομυθία μπορεί να λειτουργήσει και σε μεταφορικό επίπεδο σαν ο Σουλτζ να είναι το κοινό που περιμένει κάποιον να του δώσει ελπίδα κατά του τυράνου, αλλά επίσης, και σαν το κινηματογραφικό κοινό που λατρεύοντας τον Chaplin περιμένει επιτέλους να ακούσει την φωνή του μη αντέχοντας άλλο την εμμονή στον βωβό κινηματογράφο.

Δείτε την τρομερή ομιλία  ΕΔΩ

Read More