.jpg)
Εκεί όπου η όπου η εταιρεία χρυσού της Ρόσια Μοντάνα - προάστιο της Τρανσιλβανίας - προχωρά σε εκσκαφές πτωμάτων που την εμποδίζουν να εξορύξει τα πλούσια κοιτάσματα χρυσού που υπάρχουν στην περιοχή.
Η νοσηρή και παράνομη αυτή επιχείρηση ξεκίνησε το 2004. Οταν η RMGC ανακάλυψε πως κάτω από το τοπικό νεκροταφείο εκτός από οστά κρυβόταν χρυσός. Κυριολεκτικά. Εκτοτε ξεκίνησε μια μακάβρια επιχείρηση εκταφής των πτωμάτων. Η RMGC ουσιαστικά αγοράζει τα πτώματα από τις οικογένειες τους, τα ξεθάβει και τα μεταφέρει σε άλλα νεκροταφεία της χώρας λέγοντας πως βοηθά τους πολίτες. Με το αζημίωτο, βέβαια.
Η εταιρεία αναλαμβάνει τα έξοδα εκταφής, μεταφοράς, προσφέρει έναν ακόμα τάφο δωρεάν για να δελεάσει ηλικιωμένους «πελάτες» που δεν έχουν χρήματα να καλύψουν τα έξοδα της δικής τους (μελλοντικής) κηδείας, ενώ δίνει και ένα ποσό κάτω από το τραπέζι. Περίπου 3.000 ευρώ. Βασικοί στόχοι της RMGC είναι κάτοικοι που έχουν μετακομίσει από την Ρόσια Μοντάνα, οπότε πείθονται πιο εύκολα να συναινέσουν στην εκταφή με τη δικαιολογία να φέρουν και πάλι κοντά τους τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Η είδηση έχει κυκλοφορήσει στη Ρουμανία και είναι αρκετοί εκείνοι που σπεύδουν να επικοινωνήσουν με την RMGC προκειμένου να πουλήσουν τα σώματα των νεκρών συγγενών τους και να εισπράξουν τα χρήματα. «Οι παπούδες μου ξέθαψαν τους θείους μου χωρίς να μου πουν απολύτως τίποτα επειδή, λέει είμαι ευαίσθητος και χωρίς να τους ρωτήσω διευκρίνισαν να μην ανησυχώ γιατί δεν πήραν χρήματα», λέει ο Σορίν Τζούρκα.
«Υπήρξε οικογένεια που ξέθαψε δέκα πτώματα σε μια μέρα», προσθέτει ο Ντορέλ, υπάλληλος του νεκροταφείου και συμπληρώνει: «Τα χρήματα, φίλε μου, σε κάνουν άπληστο. Κανείς δεν παραδέχεται ότι παίρνει χρήματα, αλλά όλοι το κάνουν. Εγώ δεν θα μετακινούσα τους γονείς μου όσα και αν μου έδιναν».
Η οικογένεια του Αλεχάντρου Τοντέρας πρώην διευθυντή του κρατικού ορυχείου χρυσού, δεν συμμερίζεται αυτήν την άποψη. Η εκταφή του Τοντέρας στοιχειώνει ακόμα και σήμερα την Ρόσια Μοντάνα. «Ο ανιψιός του με κάλεσε στις τρεις τα ξημερώματα για να είμαι κοντά του και να προσέχουμε τους εργάτες προκειμένου να κλέψουν τίποτα», θυμάται ο Ντορέλ και συνεχίζει: «Εκείνος ήταν ήδη εκεί με ένα κασόνι μπύρες. Πίναμε και οι εργάτες έσκαβαν. Οταν έφτασαν στο φέρετρο άνοιξαν μια τρύπα, αλλά ήταν αρκετά στενή και μόλις προσπάθησαν να βγάλουν το πτώμα, το κεφάλι σφήνωσε και ο νεκρός αποκεφαλίστηκε. Χρειάστηκε να το βγάλουν μετά με γάντζο. Είχαν περάσει πέντε χρόνια από το θάνατό του, αλλά το σώμα του δεν είχε αποσυντεθεί».
Η συγκεκριμένη, αλλά και σχεδόν όλες οι εκταφές είναι παράνομες, αφού η νομοθεσία της Ρουμανίας αναφέρει ρητά πως πρέπει να περάσουν επτά χρόνια από την ταφή πριν μπορέσει ο οποιοσδήποτε να πειράξει το μνήμα.
Εκκλησία, δήμος και το συνεργείο εκσκαφής που έχει αναλάβει την εργολαβία κάνουν πως δεν γνωρίζουν τίποτα για το θέμα. Ολοι έχουν ακούσει κάτι, μα κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη ούτε υπάρχει επίσημο αρχείο με το πόσες εκταφές έχουν γίνει τα τελευταία εννιά χρόνια. Η εκκλησία λέει πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα, η δημοτική αρχή κάνει τα στραβά μάτια και οι ντόπιοι έχουν πια συνηθίσει το φαινόμενο και το αντιμετωπίζουν ως κάτι φυσιολογικό. Απαντες στρέφουν το κεφάλι της προς την κατεύθυνση της RMGC, η οποία εννοείται πως σφυρίζει αδιάφορα και κάνει τη δουλειά της.
Η μακάβρια επιχείρηση ξεκίνησε προκειμένου να αποκτήσει η επιχείρηση καλύτερη πρόσβαση στα ορυχεία χρυσού της περιοχής και να μεγιστοποιήσει το κέρδος της αδιαφορώντας για τις κοινωνικές προεκτάσεις του θέματος.
Πηγή: iefimerida
.jpg)